اغلب از کسانی که بچهٔ بزرگ تر دارند می‌پرسم "وقتی بچه‌ها بزرگ تر می‌شوند کارها راحت تر می‌شود؟" معمولا جواب شان این است که یک جورهایی راحت تر می‌شود و یک جورهایی سخت تر. یا اینکه مدل سختی‌اش تغییر می‌کند نه میزان سختی. به نظر می‌رسد که یک جور اصل بقای سختی بعد از بچه دار شدن وجود دارد.
اما سوالی که در واقع باید بپرسم این است "که وقتی بچه‌ها بزرگ تر می شوند، آیا همه چیز به همان خوبی پیش می رود؟" آیا هنوز شما را از ته دل می‌خندانند؟ هنوز گاهی وقت‌ها حس می‌کنید که قلب‌تان الان از عشق می‌ترکد؟ هنوز حس بی همتا بودن، یکتا بودن به شما میدهند؟ هنوز سبکی آرامش‌گر حضورشان روحتان را تازه می‌کند؟ آیا هنوز حس می‌کنید که خوشبخت ترین هستید؟
آیا قانون بقای شادی هم وجود دارد؟ لطفا نگوئید نه! لطفا بگویید که میزان شادی بعد از بچه دار شدن همیشه ثابت است ... فقط تغییر شکل میدهد.
تو عزیز دلمی. قانون بقای شادی وجود دارد فقط نوعش ممکن است عوض شود. می بوسمت یک بوس گنده.
پاسخحذف