پاییز آمد. پاییز زیبا و رنگارنگ کانادایی. فصل تغییرات دیوانهوار هوا و تبهای ۴۰ درجهٔ بچهها. فصل نیمه شب سراسیمه به بیمارستان دویدنها. فصل کورمال کورمال child and baby high fever را گوگل کردن. فصل فحش دادن به این tylenol لعنتی که تب را کم نمیکند و این دکتر سوسول که یک دارو به بچه نداده که اینقدر درد نکشد. فصل تصمیمات بزرگِ "امسال دیگر کوچ میکنیم به کالیفرنیا".
ساکنین نواحی گرم و امن دنیا، سر خودتان و بچههاتان سلامت. اگر بچههای شما هم توی مهد کودک و مدرسه هی تقی به توقی مریض می شوند، سرما می خورن، تب میکنن، گلاب به روتون اسهال و استفراغی چیزی می گیرن، لطفا به ما بدبختوها هم بگویید تا دست از خیال پردازی برداریم. باشد که با تکرار مانترای "اونجاها هم ویروس دارد" سرمای شش ماهه پیش رو را با دلهای گرم بگذرانیم و رستگار شویم.
من بهت بگم خیالت راحت شه. برات بشمارم که در همین کالیفرنیاش اونم جنوبش پسر من چند بار پارسال سرما خورده. حتی باور کن امسال هنوز اونقدر سرد نشده که ما شلوار بلند پاش کنیم تا وارد سپتامبر شدیم سرماخوردگی و بدتر از اون تنگی نفس شروع شد. تازه آدم دلش میسوزه که هوای به این خوبی که میتونه بره بگرده بچه رو ببره بدو بدو کنه باید به قول تو tylenol به دست باشه.
پاسخحذفآخیییششش! خیالم راحت شد رویا :-)
پاسخحذفمانلی جان من توی سنگاپور زندگی میکنم و باید بگم که راستش فرق زیادی نداره چون سرماخوردگی که خیلی شایعه و تازه به خاطر آب و هوای گرم و مرطوب بیماری های عفونی هم جزو آماده باش ها برای والدین محسوب میشن... ای ای ای :d پس زیاد غصه نخور D:
پاسخحذفباشه دیگه پس همین جا می مونیم D : ممنون شیما جان :)
پاسخحذفدر خارج ما هم بچه های مردم سرما می خورند. بچه های ما هم که از تخم در بیایند به نوبه ی خود راه هم سن و سالانشان را دنبال می کنند.
پاسخحذف