خلاصه‌ی نوشته‌اش این است:
نوشته حامد اسماعیلیون مثل خانواده شهید رفتار می‌کند. چرا؟ چون به اسم خون شهدا نمی‌گذارد روابط ایران با کانادا بهتر شود.
نوشته حامد اسماعیلیون مثل مریم رجوی است. چرا؟ چون اسماعیلیون با فلانی مراوده دارد و فلانی همان کسی است که با مریم رجوی همکاری داشته و عضو لابی اسراییل است. (برای اثبات ادعایش هم به جای اینکه سند و مدرک ارتباط اسماعیلیون با فلانی را بیاورد، عکس فلانی با مریم رجوی را می‌فرستد.)
بعد هم که من ساده‌لوح به حساب دوستی قدیم برایش نوشتم این چه ربطی دارد به آن؟ جواب داده:
خط قرمز ما کجاست؟
دیدم راست می‌گوید. خط قرمز من همین‌جاست!
اگر با همین معیار شبیه‌سازی که خودش به کار برده هم بخواهم مقایسه کنم او بسیار شبیه لابی‌گرهای جمهوری اسلامی است. اصلا مو نمی‌زند.
چه دیر دیدم!
خط قرمز من آدمی است که مغلطه می‌کند. که آدرس غلط می‌دهد. که تفرقه می‌پراکند. که بهتان میزند. که برچسب می‌سازد. که برای ترساندن مخالفانش با زبان لمپنی حرف میزند. که وقتی جواب منطقی ندارد به مخالفانش می‌گوید "نادان"، چون خودش را دانای کل و همیشه برحق می‌داند. این عینا همان روش ج.ا. است برای خفه کردن دادخواهی و پیگیری.
نه من پفی هستم نه تو و نه این سیاست‌های کذایی. ولی چه خوش است آن لحظه که پرده‌ها برافتد. هر چند دیر. هر چند دور.
بعد از سال‌ها کوری، آنفرند کردم. چه رهایی خوبی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر