خرداد ۳۰، ۱۳۹۸

برای پسرک‌هایم

چه شیرین است 
درو کردن بوسه‌هایی که کاشته‌ام
آغوش‌ها که گشوده‌ام
نوازش‌های نرم نرم
این قلب‌های نازنین سرشار
و انگشتان لطیف لا‌به‌لای موهایم

خوشبختی،
لبخند شوخی‌ست که از نگاه‌تان می‌پاشد.
و از قدتان بالا می‌رود،
تلألو توأمان آرامش
و طعم زنده‌ی توت‌فرنگی
تا نوک پیچ در پیچ آن کاکل‌های خوشرنگ
آنجا که خورشید من طلوع می‌کند
معبد ستایشِ لطف بی‌مانند هستی





م. ج.

جون ۲۰۱۹

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر