من خنده شدم!

رایکا، 2 ساله

نه بریم بیرون = نریم بیرون
خنده شدم      =  خندیدم. این ازون چیزاییه که اینقدر دوست دارم که سعی نمیکنم درستش رو تکرار کنم که یاد بگیره. بچه ام از حالا ادبیات مولانایی داره. تازگی ها که فکر میکنم میبینم این جمله ترکیبی ست از "خوشحال شدم" و "خندیدم" . احتمالا برای همینه که وقتی میخنده برمی گرده بهم میگه: مامان من خنده شدم!
تو خنده داری مامان؟ = تو خندیدی مامان؟
این جمله رو به همون شکلی گفت که مثلا می پرسه "تو دندون داری مامان؟" از وقتی با تعجب و خوشحالی وسط قهقهه من برگشت تو صورتم نگاه کرد و پرسید تو خنده داری مامان؟ بیشتر میخندم. جمله اش را نوشتم گذاشتم توی جیب جا موبایلی ام. همون موبایل که بیشتر از همه چیز باهاش وقت میگذرونیم.
بازم دیگه!  = بازم یکی دیگه ... مثلا میگه "اوو واوووو بازم دیگه جنگل!"  یا "بازم دیگه کوکی می خوام!"
نه بخوابیم = جمله شامگاهی
"مامان! مامان! " ..... بله؟ .... "تو مامانی؟" ... می خورمتا! .... بابا! بابا! ......بله؟ ..... "تو بابایی؟"  .... این بازی تا بینهایت ادامه دارد

راین،  5 ساله
وقتی که خوشحاله و داره میره پلی دیت با دوستش بازی کنه:
"Maman! I love you and I love Baba and I love Ryka ...and I love myself ... uh, and I love nature!"
من محکم بغلش میکنم و میگم
"never stop loving yourself"
با تعجب میگه چراااااا؟ 

شب موقع خواب. دوباره داستان باید بگم. رمق ندارم. پیشش دراز کشیدم و میگم ببین داری هم قد من میشی. قدت از من که بلندتر بشه تو باید برای من داستان بگی! شروع میکنه به اعتراض کردن که نمی خواد بزرگ بشه. میگه من میخوام کوچولو بمونم که همش با بابا کامبیز بازی کنم!  والا خوب عاقله از حالا میدونه بزرگ شدن چیز جالبی نیست. من تا اونجایی که یادم میاد خودم همیشه می خواستم بزرگ بشم!

روزایی که سرحاله میگه
Today is the best day ever ... because I saw 10 green iguanas!

or ... because me and Ryka going to the zoo!

or ... because I am going to play with Nathan!

بهانه های ناراحت بودنش هم به همین اندازه بامزه است ... فقط اعصاب خورد کنه که مثلا چون باید جورابشو در بیاره یا بپوشه علم شنگه راه میندازه.

ادامه دارد ...