آنچه ما به آن نیاز
داریم، عشق است، نه معشوق.
رسیدن به معشوق،
لذتی آنی و هیجانی گذراست که قابل مقایسه با لذتِ غمناکِ یک عمر خیال‌بافی
و سردرگمی نیست.
وسوسه‌ی اعتراف به عاشقی،
تصور آنچه بعد از آن پیش خواهد آمد،
هراس از آنچه نباید بشود،
دل‌نگرانی از
اینکه آیا عمر محدود ما ارزش این همه پنهان‌کاری را دارد یا نه،
مزه مزه کردن
آنچه بین‌مان گذشت،
دلمشغولی‌های دلگرم کننده.
زندگی بدون حس و حضور این دلمشغولی‌ها، بی
رنگ و بی‌آواز است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر